Poema en gallego que está dentro de un proyecto que tiene lugar:
A babor o barco zarpa feroz coma espadas dos piratas co
precederon.
A estribor a melancólica melodía das gaivotas que o ven
alonxarse.
Por diante un horizonte de mil azuis e mil destinos con
soños agachados.
Por detrás a costa que nunca poderá ser cega nen muda nen
sorda.
Cara a dereita unha praia que ao seu carán rompe silencioso
o atardecer.
Cara esquerda a escuma golpea con forza e valor as
impenetraveis rochas.
Escoitase o canto das sereas e das ninfas para o morto
corazón do mariñeiro.
Un mariñeiro que camiña sobre o mar co vento agarimando o
rostro.
Cancións que cheva a brisa ensianando de novo a amar ao
esquecido corazón.
Alma que recorda o amor navigando raudo entre fortes ondas.
Desperta
nun son de liberdade, nun canto ás emocións, nunha serenata
á adrenalina.
Sube e baixa o barco danzando co océano e lonxe se dirixe
Atravesando os catro elementos na búsqueda atravesando
augas, ó seu amor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario