martes, 17 de julio de 2018

Nuevo poema!


Poema en gallego que está dentro de un proyecto que tiene lugar:

A babor o barco zarpa feroz coma espadas dos piratas co precederon.
A estribor a melancólica melodía das gaivotas que o ven alonxarse.
Por diante un horizonte de mil azuis e mil destinos con soños agachados.
Por detrás a costa que nunca poderá ser cega nen muda nen sorda.
Cara a dereita unha praia que ao seu carán rompe silencioso o atardecer.
Cara esquerda a escuma golpea con forza e valor as impenetraveis rochas.
Escoitase o canto das sereas e das ninfas para o morto corazón do mariñeiro.
Un mariñeiro que camiña sobre o mar co vento agarimando o rostro.
Cancións que cheva a brisa ensianando de novo a amar ao esquecido corazón.
Alma que recorda o amor navigando raudo entre fortes ondas. Desperta
nun son de liberdade, nun canto ás emocións, nunha serenata á adrenalina.
Sube e baixa o barco danzando co océano e lonxe se dirixe
Atravesando os catro elementos na búsqueda atravesando augas, ó seu amor.

No hay comentarios:

Publicar un comentario