miércoles, 8 de enero de 2020

Durme


Ahí va otro de mis poemas en gallego. Ahí vai outro dos meus poemas en galego. Here it is another of my poems in galician.


Durme o meu amor. Durme plácido.

Coma o paxaro ó cesar o seu cántico.

Durme coma se agardara o seu momento,

Coma as verdes polas agarimadas polo vento.



Pacente, coma o peregrino na súa pausa.

Augas calmas nas que navega a lenta balsa.

Tócanme os seus suspiros con sonoridade.

Remémbrame á verba, serenidade.



Co seu sono máis longo non hai viaxe.

¿Ónde estará agora?¿Ónde, en qué paraxe?

¡Quizáis estará polos mares de occidente!

¡Quizáis chegou ós lindes de oriente!



Abre os ollos cos raios que emanan da fiestra.

Luz da alba, lucero do que o astro sol fai festa.

Coma o recén nado que saúda ó mundo,

Así desperta meu amor do sono máis profundo.



Érguete e esboza un sorriso ó día

e afronta a nova xornada con ledicia.

Érguete, refulxente xoia miña carmesí.

Porque da miña alma estás no meu rubí.

No hay comentarios:

Publicar un comentario