Prométoche unha terra

Aquí vai o primeiro poema da miña obra "Verbas Galegas". É en galego mais tentarei de publicar o poema en castelán adiante.

Aquí va el primer poema de mi obra "Verbas Galegas". Es en gallego pero intentaré ir publicando estos poemas en castellano más adelante.

http://www.lulu.com/shop/noelia-prieto-garc%C3%ADa/verbas-galegas/ebook/product-23173783.html

Prométoche unha terra

De refulxente azul e verde

Onde os trasnos no río, nas beiras

Cantan, amigables, por verte.

Terra de outonal colorido.

Verdes bosques, verdes valles.

Azuis os lagos, o mar e os ríos.

Ecos, neles, da súa xente, cantares.

Navega, veleiro miño, ata a miña terra.

Lévame a ela, antes do serán

E que máis viaxeiros se enamoren dela

Esquecendo as correntes e o temporal.

Vexo Galicia oteando ó horizonte.

Non hai máis beleza que a súa silueta.

Fálame o seu vento desde o monte.

Fálanme as súas brisas frescas.

Prométoche unha terra con lingua musical;

Melodía nas auroras as súas muiñeiras.

Terra de rica cultura ancestral

Onde sabios e peregriños percorreran.

Aunque viaxe quilómetros e leguas,

Aunque atravesé países e nación,

Máis alá dos desertos, máis alá das mareas

Levareina na mente, levareina no corazón.

¡Ai, Galicia! ¿Podo facerte unha pregunta?

¡Quén o soupera! ¡Quén o descobrera!

Osarei atreverme e non morrer coa duda.

¿Por qué eres tan bella?